Jak powstają ekstrakty z grzybów adaptogennych?

Jak powstają ekstrakty z grzybów adaptogennych

Wybór odpowiednich grzybów adaptogennych:

Cały proces zaczyna się od starannego wybrania odpowiednich grzybów adaptogennych, takich jak Lion’s Mane (Hericium erinaceus), Reishi (Ganoderma lucidum), Cordyceps (Cordyceps sinensis), Shiitake (Lentinula edodes) czy Maitake (Grifola frondosa). Każdy z tych grzybów ma swoje unikalne związki bioaktywne, które pozytywnie wpływają na zdrowie i samopoczucie.

Suszone grzyby Reishi

Jak hoduje się grzyby w kontrolowanych warunkach:

Po wybraniu odpowiednich gatunków, naukowcy zaczynają hodować grzyby w specjalnych warunkach laboratoryjnych. Mogą używać różnych podłoży, takich jak drewno, zboża czy ekstrakty roślinne. Dbają o to, żeby warunki klimatyczne, takie jak temperatura, wilgotność i światło, były dokładnie kontrolowane, żeby grzyby adaptogenne mogły rosnąć i rozwijać się jak najlepiej.

Cordyceps susz grzybowy

Ekstrakcja związków bioaktywnych:

Gdy grzyby adaptogenne osiągną odpowiedni stadium dojrzałości, przystępuje się do ekstrakcji związków bioaktywnych. Istnieje wiele metod ekstrakcji, takich jak ekstrakcja wodna, ekstrakcja alkoholowa, ekstrakcja eteryczna czy ekstrakcja dwufazowa. Wybór odpowiedniej metody ekstrakcji zależy od właściwości chemicznych i struktury związków, które mają zostać wydobyte.

Chaga susz grzybowy

Ekstrakcja wodna

Ekstrakcja wodna to proces, w którym zazwyczaj używa się gorącej wody lub wody destylowanej. Można to zrobić na różne sposoby, na przykład przez tradycyjne gotowanie, użycie specjalnych urządzeń ekstrakcyjnych lub reaktorów ciśnieniowych. W trakcie tego procesu woda ma kontakt z surowcem przez jakiś czas, zwykle od kilku godzin do kilku dni.

Kontrola parametrów ekstrakcji:

Podczas ekstrakcji wodnej istotne jest kontrolowanie różnych parametrów, takich jak temperatura, czas ekstrakcji i stosunek wody do surowca. Temperatura ekstrakcji zwykle wynosi od 60 do 100 stopni Celsjusza, ale może się różnić w zależności od gatunku grzyba i zamierzonego efektu. Czas ekstrakcji również ma znaczenie i może być dostosowany do konkretnej procedury ekstrakcji.

Stosunek wody do surowca określa, jak dużo wody jest używane w stosunku do ilości surowca, co wpływa na stężenie ostatecznego ekstraktu. Po zakończeniu ekstrakcji, uzyskany roztwór ekstraktowy jest odwirowywany w celu oddzielenia stałych resztek grzybów od płynnego ekstraktu. Następnie roztwór jest filtrowany, aby usunąć wszelkie nierozpuszczalne cząstki i zanieczyszczenia.

Ekstrakcja grzybów adaptogennych

Suszenie może się odbywać na kilka różnych sposobów:

• Zamrażanie: Metoda zamrażania polega na wystawieniu ekstraktu na niską temperaturę, co powoduje przemianę wodnego stanu ekstraktu w lód. Następnie lód poddawany jest procesowi sublimacji, w wyniku czego woda w postaci lodu przechodzi bezpośrednio w stan gazowy, pozostawiając suszony ekstrakt. Ta metoda jest szczególnie przydatna do zachowania pełnej aktywności bioaktywnych składników.

• Liofilizacja: Liofilizacja, zwana także suszeniem sublimacyjnym, to proces, w którym zamrażanie i odparowywanie wody są łączone. Ekstrakt jest zamrażany, a następnie umieszczany w komorze liofilizacyjnej, gdzie pod wpływem niskiego ciśnienia i podgrzewania następuje sublimacja zamrożonej wody. Proces ten prowadzi do uzyskania suchego i porowatego produktu o dłuższej trwałości.

Koncentracja ekstraktu:

W celu uzyskania bardziej skoncentrowanego ekstraktu, można poddać go procesowi koncentracji. Najczęściej stosowaną metodą jest odparowanie wody w celu zmniejszenia objętości roztworu ekstraktowego.

Płynny ekstrakt

Ekstrakcja alkoholowa:

Ekstrakcja alkoholowa to sposób na wyciągnięcie związków bioaktywnych z grzybów za pomocą alkoholu, jak etanol czy metanol. Ta metoda jest popularna, bo alkohol świetnie wyciąga różne aktywne substancje. Grzyby adaptogenne moczy się w alkoholu przez jakiś czas, a potem filtruje i odparowuje, żeby uzyskać bardziej skoncentrowany ekstrakt.

Ekstrakcja eteryczna:

Ekstrakcja eteryczna polega na wyciąganiu związków bioaktywnych przy użyciu organicznych rozpuszczalników, takich jak etery czy lotne rozpuszczalniki. Ta metoda jest super, jeśli chodzi o ekstrakcję lotnych związków, które trudno złapać innymi sposobami. Można to robić różnymi technikami, jak destylacja, ekstrakcja na gorąco czy z użyciem ultradźwięków.

Ekstrakcja dwufazowa:

Ekstrakcja dwufazowa, znana też jako ekstrakcja ciecz-ciecz, używa dwóch nierozpuszczalnych cieczy do wyciągania związków bioaktywnych z grzybów. Zazwyczaj jedna z cieczy to woda, a druga to organiczny rozpuszczalnik, jak etanol czy heksan. Grzyby adaptogenne są ekstrahowane przez kontakt z obiema cieczami, a potem roztwór jest rozdzielany, filtrowany i odparowywany.

Suszenie ekstraktu:

Po pozbyciu się nadmiaru alkoholu, ekstrakt jest suszony, aby uzyskać trwałą formę, zazwyczaj jako proszek. W tym procesie stosuje się suszenie przez rozpylanie. Polega to na tym, że płynny ekstrakt trafia do specjalnej komory, gdzie jest rozpylany na małe kropelki. Te kropelki są następnie podgrzewane do wysokiej temperatury na wejściu (170 ℃) i niższej na wyjściu (70 ℃), co szybko odparowuje rozpuszczalnik (alkohol) i zostawia suchy proszek ekstraktu.

Suchy ekstrakt

Na końcu procesu ekstrakt jest suszony, by uzyskać trwałą formę, jak proszek lub płyn. Dodatkowo, żeby utrzymać jakość i spójność, ekstrakty z grzybów adaptogennych często przechodzą standaryzację.

Ocena i standaryzacja ekstraktów:

Po ekstrakcji, ekstrakty są oceniane pod kątem jakości i zawartości aktywnych składników. Standaryzacja polega na określeniu jakościowych parametrów, takich jak zawartość konkretnych związków chemicznych czy aktywności biologiczne.

Do analizy składników ekstraktów często używa się metod takich jak wysokosprawna chromatografia cieczowa (HPLC) czy spektroskopia masowa. Standaryzacja pomaga utrzymać jednolitą jakość i skuteczność ekstraktów z grzybów adaptogennych, co jest ważne dla ich użycia w suplementach diety i lekach.

Neurigo to produkt Orvicta stworzony właśnie na bazie mieszanki ekstraktów

Oto kilka źródeł, które mogą dostarczyć więcej informacji na temat procesu powstawania ekstraktów z grzybów adaptogennych:

1. Bisen, P. S., Baghel, R. K., & Sanodiya, B. S. (2010). Medicinal mushrooms: a new source of therapeutic compounds for future. Biotechnology Letters, 32(3), 483-495.

2. Chamyuang, S., & Phupong, W. (2017). Chemical composition and biological activities of extracts from medicinal mushrooms: A review. Pharmaceutical Biology, 55(1), 758-767.

3. Khan, M. A., Tania, M., Liu, R., & Rahman, M. M. (2013). Hericium erinaceus: An edible mushroom with medicinal values. Journal of Complementary and Integrative Medicine, 10(1), 253-258.

4. Panossian, A., & Wikman, G. (2010). Effects of adaptogens on the central nervous system and the molecular mechanisms associated with their stress-protective activity. Pharmaceuticals, 3(1), 188-224.

5. Patel, S. (2017). Cordyceps—A gift of Himalayan medicine to the world. International Journal of Pharmacy and Pharmaceutical Sciences, 9(10), 1-6.

6. Paterson, R. R. (2018). Cordyceps: A traditional Chinese medicine and another fungal therapeutic biofactory? Phytochemistry Reviews, 17(2), 303-316.

7. Wachtel-Galor, S., Yuen, J., Buswell, J. A., & Benzie, I. F. (2011). Ganoderma lucidum (Lingzhi or Reishi): A Medicinal Mushroom. In Herbal Medicine: Biomolecular and Clinical Aspects (2nd ed.).

8. Wang, D., & Li, S. (2018). Extraction of bioactive compounds from Ganoderma lucidum and their health benefits. Food Science and Human Wellness, 7(3), 173-183