Poniżej znajduje się zestawienie składników – ekstraktów grzybowych, których działanie jest potwierdzone publikacjami naukowymi.
1. Chaga – Błyskoporek podkorowy Inonotus Obliquus – to grzyb rosnący na pniach drzew liściastych. nazywany jest również grzybem nieśmiertelności lub darem boga. Wykorzystywany od lat w rosyjskiej oraz chińskiej medycynie naturalnej ze względu na właściwości wspomagające układ immunologiczny oraz działanie antyoksydacyjne. Występuje na pniach brzozy w chłodniejszych strefach klimatycznych.
Chaga bogata jest między innymi w substancje fitoodżywcze oraz pierwiastki śladowe takie jak potas, wapń, mangan, miedź, żelazo oraz cynk. Ponadto zawiera polisacharydy (głównie beta-glukany), fitosterole (w tym około: 40 % lanosterole, 30 % inotodiol, 30 % ergosterol), polifenole (w tym flawonoidy, taniny, kwas fenolowy), aminokwasy (w tym glicyna, tryptofan, cysteina), triterpeny (betulina oraz kwas betulinowy) oraz melaninę. Fakt, że suplementacji nie towarzyszą żadne niepożądane efekty sprawia, że grzyb jest doskonałym uzupełnieniem diety dla każdego.
Zastosowanie Kliniczne:
Główne zastosowania terapeutyczne: przeciwnowotworowe, przeciwwirusowe, borelioza, choroby stawów (Chaga przeciwdziała niszczeniu chrząstki, pomaga przywrócić płyn stawowy i łagodzi skurcz mięśni, który jest jedną z głównych przyczyn bólu. Mając wysoką zdolność penetracji, chaga poprawia metabolizm i ukrwienie chorych stawów, pomaga wyeliminować z nich toksyny i złogi soli. Betulina jest naturalnym środkiem antyseptycznym, zawartym w dużych ilościach w grzybie Chaga, chroni stawy przed stanem zapalnym. Szybko łagodzi ból i pozwala rozluźnić napięte, spazmatyczne mięśnie okołostawowe i naczynia, w wyniku czego przywraca się krążenie krwi, ustępuje obrzęk, składniki odżywcze z chaga dostają się do chrząstki stawowej, a następnie toksyny i sole są stopniowo usuwane ze stawu. Składniki roślinne chaga poprawiają metabolizm w tkankach stawowych, zapobiegają niszczeniu chrząstki i odmładzają staw.)
Zdrowie ogólne
Jest to grzyb wspierający zdrowie ogólne. W badaniu na ludzkich limfocytach zauważono, że wyciąg wodny z grzyba Chaga chroni przed degeneracyjnym działaniem nadtlenku wodoru. W ten sposób uszkodzenia DNA były redukowane aż o 40%. Działanie antyoksydacyjne widziano również w badaniach na mysim modelu przewlekłego zapalenia trzustki. Zauważono w nich, że polisacharydy z chagi podnosiły stężenie dysmutazy ponadtlenkowej (SOD). Obniżeniu za to ulegały malondialdehyd, IL-1β i LDH.
Substancje zawarte w Chaga modulują układ odpornościowy stymulując cytokiny ramienia Th1, a hamując Th2. Może to być potencjalnie pomocne w chorobach autoimmunologicznych i alergicznych, gdy w badaniach wychodzi dominacja cytokin Th2. Cytokiny są chemicznymi przekaźnikami układu odpornościowego. Są to białka, które odgrywają istotną rolę w stymulowaniu białych krwinek, które stanowią pierwszą linię obrony układu odpornościowego przed szeregiem chorób.
Zdrowie metaboliczne
Badania laboratoryjne na komórkach tłuszczowych eksponowanych na działanie ekstraktu Chaga pokazało, że zwiększa on ekspresję PPARγ. W ten sposób możliwe jest ograniczenie insulinooporności i dyslipidemii. W badaniach na myszach z modelem cukrzycy zauważono, że po 7 dniach poziom glukozy na czczo obniżał się o około 11%, a po 3 tygodniach o 22-24%. Obniżeniu uległy też wolne kwasy tłuszczowe, triglicerydy, cholesterol (całkowity i LDL) i insulina. Podniosła się za to katalaza, SOD i peroksydaza glutationowa.
Grzyb Chaga do kawy
Ekstrakty Chaga kilka lat temu zyskały reputację pożądanego dodatku do kawy. Często w tym celu komponuje się je z innymi grzybami. Chaga sama w sobie nie nasila jakoś wybitnie zdolności umysłowych i nie wspomaga doraźnie pracy mózgu, tak jak to czujemy w przypadku Soplówki, ale i tak jest uznawana za dobry dodatek, ze względu na ogólne działania zdrowotne i dość łagodny smak, który może wręcz łagodzić bardziej specyficzne aromaty innych grzybów i sprawić, że kawowo-grzybowy napój dostarczy przyjemniejszych doznań smakowych.
Środki ostrożności
Jedną z najważniejszych zalet dotyczących stosowania Chagi jest brak skutków ubocznych. Podczas przyjmowania preparatów na bazie tego grzyba nie pojawiają się żadne zaburzenia chemiczne w organizmie, a także nie dochodzi do nieprawidłowości funkcjonowania gospodarki hormonalnej. Jak dotąd poznano tylko jedno przeciwwskazanie do zastosowania tego grzyba. Jest nim jednoczesne stosowanie leków immunologicznych, takich jak cyklosporyny. Są to leki o działaniu immunosupresyjnym, które podaje się pacjentom po przeszczepie. W efekcie Chaga może hamować ich działanie, prowadząc tym samym do odrzucenia transplantowanego narządu.
Ponieważ Chaga obniża poziom cukru we krwi, należy uważnie monitorować jego poziom. Niektóre typowe objawy hipoglikemii obejmują drżenie, osłabienie, nieustanny głód/pragnienie i drażliwość.
2. Lion’s mane – Soplówka jeżowata Hericium erinaceus jest jadalnym grzybem posiadającym lecznicze właściwości. Grzyb ten jest znany pod wieloma nazwami w różnych językach, takimi jak: Lion’s Mane, Hedgehog Mushroom, Monkey’s mushroom, Bear’s Head, Old Man’s Beard, Yamabushitake (Japanese), Houtou (Chinese) .
Grzyb ten używany był w tradycyjnej chińskiej i japońskiej medycynie od wieków. Oprócz witamin i minerałów, soplówka jeżowata również zawiera szczególne związki, takie jak hericeriny, erinaciny, erinaceolaktony oraz pewne glikoproteiny i polisacharydy. Soplówka jeżowata, często zwana Lion’s Mane, to przydatny dla osób pracujących umysłowo reprezentant królestwa grzybów.
Zastosowanie soplówki jeżowatej jest tak naprawdę bardzo szerokie:
Wspomaga układ nerwowy– sprawia, że nasz mózg może lepiej przyswajać i zapamiętywać informacje, poprawia jego sprawność i właściwe funkcjonowanie. Może stanowić terapię uzupełniającą w przypadku różnego rodzaju chorób układu nerwowego i wspomagać leczenie problemów neurologicznych o zróżnicowanym podłożu, a mowa tutaj o takich chorobach jak Parkinson, Alzheimer, neurastenia, neuropatia czy też stwardnienie rozsiane.
Może być też stosowana jako wsparcie przy różnego rodzaju problemach natury psychologicznej i psychiatrycznej. Stosuje się ją jako wsparcie przy leczeniu nerwic, stanów lękowych, zaburzeń snu oraz w przypadku leczenia depresji. Jest też dobrym, naturalnym wsparciem dla organizmu, który przebywa w chronicznym stresie lub też może okazać się pomocna u osób, które wręcz odczuwają somatyzację stresu.
Działa pozytywnie na układ pokarmowy– we właściwy sposób reguluje i usprawnia jego pracę. Działa ochronnie na błonę śluzową żołądka, chroni wątrobę oraz jelita. Ma zastosowanie w przypadku takich chorób jak nieżyt żołądka, wrzody oraz inne schorzenia związane z trawieniem, odbudowuje florę bakteryjną w jelitach.
Pomaga zapobiegać miażdżycy naczyń krwionośnych poprzez obniżanie frakcji złego cholesterolu w organizmie. Jednocześnie, pozwala w odpowiedni sposób zatroszczyć się o dobrą wydolność i kondycję serca.
Pomaga wzmocnić odporność organizmu. Przyczynia się do wzmożonej produkcji interferonów w organizmie, które następnie odpowiadają za produkcję białych krwinek, które podnoszą odporność organizmu na patogeny.
Sprawdzi się jako środek na rany, który znacząco przyspieszy ich gojenie się.
Ciekawostką są jej walory smakowe – oprócz zastosowania medycznego, soplówka jeżowata jest także przysmakiem w krajach azjatyckich. Ponieważ zawiera sporą ilość białka, może być wartościowym substytutem mięsa w diecie roślinnej.
Lion’s Mane wykazuje bardzo dobre działanie synergistyczne z Chagą i innymi grzybami, doskonale działa także w połączeniu z donorami grup acetylowych np. ALCAR i związkami wspierającymi tworzenie acetylocholiny.
Środki ostrożności
Dotychczas nie zaobserwowano skutków ubocznych podczas stosowania preparatów na bazie soplówki jeżowatej. Warto zapamiętać, że produkty zawierające w swoim składzie soplówkę jeżowatą nie są polecane dla osób po transplantacji. Lion`s mane działa immunostymulująco i może prowadzić do odrzucenia przeszczepu. Stosowanie soplówki może także czasami wiązać się z odczuwaniem mrowienia/swędzenia – wynika to prawdopodobnie ze wzrostu aktywności NGF i zwiększania wrażliwości nerwów skórnych. Najlepszą opcją będzie wówczas zmniejszenie przyjmowanej dawki do takiej, która nie będzie powodowała wspomnianych objawów.
3. Cordyceps – Maczużnik chiński (Cordyceps sinensis) to grzyb naturalnie występujący w wysokich partiach Himalajów. Należy do najbardziej fascynujących gatunków spośród grzybowego królestwa. Grzyb pasożytuje na larwie ćmy Hepialus fabricius, następnie zabija ją i mumifikuje, po czym rośnie w postaci grzyba z kapeluszem. Słynie z właściwości zwiększających wydolność fizyczną, redukujących zmęczenie oraz wspierających odporność.
Grzyby z gatunku Cordyceps sinensis znane są od tysięcy lat przez ludy zamieszkujące w Tybecie. Do tej pory nomadzi przygotowują dodający wigoru napar z rosnących dziko grzybów.
Cordyceps zaliczamy do adaptogenów – wspomaga organizm w walce ze stresem. Jest też chętnie wybierany przez sportowców w celu maksymalizacji efektów treningowych.
Cordyceps to grzyb używany w tradycyjnej medycynie chińskiej. Poprawia witalność, działa przeciwcukrzycowo, poprawia odporność, wspiera funkcje wątroby oraz opóźnia zmęczenie dzięki ograniczeniu wydzielania kwasu mlekowego. Przypisuje się mu również bycie afrodyzjakiem. Często jest składnikiem zdrowych smoothie, a z relacji użytkowników wynika, że bardzo dobrze łączy się z poranną kawą.
Działanie:
Cordyceps stosowany jest podczas infekcji Borrelią, Bartonellą, Chlamydią, Mykoplazmą oraz Ehrlichią (Anaplasmą).
Cordyceps wykazuje następujące działanie:
przeciwkaszlowe, przeciwwykrztuśne
wzmacnia układ nerwowy, działa neuroprotekcyjne
chroni i poprawia pracę serca